Troost-bloem

Er staat een tafel vol met kleurrijk naaigerei zoals garen, naalden, scharen, knoopjes, stukjes vilt. En een bloem van stof. Met daarnaast het overhemd. Althans, wat er van over is.

Anita, een jonge vrouw met haar krullende haar in een paardenstaart getemd, vertelt in rustige bewoordingen wat haar motivatie was om haar bedrijfje op te starten. Een te jong gestorven vader met een voorliefde voor mooie kleding, bracht haar op het spoor van het anders hergebruiken van de stof van zijn kleding. En ze bemerkte dat het werken met de stof een troostende uitwerking op haar had.  Het bracht haar verbinding met haar vader.

Wij gaan het zelf ervaren.

De deelnemers hebben stof meegenomen. Stof met een betekenis. Een blouse, een shirt, een kussensloop, een gordijn uit de gezamenlijke slaapkamer. Het is even slikken om de schaar in een gekoesterde herinnering aan je geliefde te zetten. Er hangen persoonlijke verhalen aan vast. Aan momenten van samenzijn, speciale gelegenheden of omringende vanzelfsprekendheden.

Het samen delen met buurvrouw en -man haalt de spanning eruit en geeft lucht. We zijn hier allen met dezelfde aandachtigheid aanwezig. We gaan met respect en liefde om met de stof vol herinneringen en met elkaar.

Het aanraken en het bevoelen van de stof. Er komen weggestopte herinneringen en vergeten verhalen naar boven.

Er ontstaan steeds meer gesprekjes met glimlachjes en de bevlogen handen zijn ondertussen aan het rijgen, vouwen en vormen. Het hart van de bloem houdt de bladeren bij elkaar. De bloem geeft uiting aan het hart van de liefde dat nog steeds klopt voor de geliefde. De geliefde is weer even dichtbij.

Ellen Brouwer

Met dank aan Anita Verbond (www.dnaverbond.com)